O Μιχαήλ Σαακασβίλι κυβερνήτης της Οδησσού.

 Αφορά ένα πρόσωπο απόλυτα γελοίο, που όμως απασχόλησε επί χρόνια τις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση και ήταν ένας προάγγελος της σημερινής απόλυτης καταστροφής αυτής της σχέσης!

 Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι ήταν πρόεδρος της Γεωργίας από το 2004 ως το 2013 και ανήλθε στην εξουσία μετά την επανάσταση των τριαντάφυλλων, την πρώτη λαϊκή εξέγερση στην πρώην σοβιετική ένωση την οποία καταδίκασε το Κρεμλίνο.




Ο Σαακασβίλι ήταν άνθρωπος αγαπητός στη Δύση και διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους φιλο-δυτικούς πολιτικούς της Ουκρανίας. Παρότι έκανε βαθιές τομές στη μάχη κατά της διαφθοράς, κατηγορήθηκε για αυταρχικές συμπεριφορές και κατηγορείται στη Γεωργία για «κατάχρηση εξουσίας».

 Παλιός γνώριμος των επιτελείων των καθεστώτων της Δύσης, τα οποία τον καλύπτουν αν και  γνωρίζουν εδώ και κάμποσο καιρό, ότι ο επί πολλά χρόνια πολυαγαπημένος τους πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, αφού έχασε τις εκλογές, καταζητείται από τη χώρα του για μια σειρά από σοβαρά ποινικά αδικήματα.

 Μετά την ήττα του, φιλοξενείται στην Τουρκία από τον Ερντογάν και ενώ συνελήφθη το 2014 από τις ελληνικές αρχές στη Σάμο, αφέθηκε ελεύθερος με γελοίες προφάσεις παρά το ότι σε βάρος του εκκρεμούσε διεθνές ένταλμα σύλληψης της Γεωργιανής κυβέρνησης!

 Χαϊδεμένο παιδί της Δύσης!

 Ο Σαακασβίλι ανέτρεψε τον πρώην μέντορά του, πρόεδρο Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε, στενό συνεργάτη του Γκορμπατσόφ και τελευταίο ΥΠΕΞ της ΕΣΣΔ, σε μια από τις «έγχρωμες επαναστάσεις», που έμεινε στη σύντομη ιστορία τους ως… «επανάσταση των ρόδων»! Ήταν η 22/9/2003, όταν ο επίσης εκλεγμένος πρόεδρος («κόπια» της περίπτωσης Γιαννουκόβιτς!) αναγκάστηκε να παραιτηθεί, υπό το βάρος των πιέσεων της Δύσης! Σημειωτέον ότι λίγο πριν αναχωρήσει για την… κόλαση (πέθανε πριν λίγους μήνες…), ο Σεβαρντνάτζε ζήτησε… συγγνώμη απ’ το λαό της Γεωργίας, αποκαλώντας «αμαρτία» τη μεταβίβαση της εξουσίας στον διάδοχό του!

 Το «πλούσιο» βιογραφικό του Σαακασβίλι μιλά από μόνο του. Απόφοιτος της Σχολής Διεθνούς Δικαίου του πανεπιστημίου του Κιέβου (κι άλλη «σύμπτωση!), υπότροφος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και διδακτορικό από το Τζορτζ Ουάσιγκτον, εργαζόταν σε δικηγορικό γραφείο της Νέας Υόρκης. Γεννημένος στις 21 Δεκεμβρίου 1967 στην Τιφλίδα, γνώστης επτά ξένων γλωσσών, επέστρεψε στη Γεωργία και τον Δεκέμβριο του 1995 εξελέγη βουλευτής με το κόμμα του Σεβαρντνάτζε!

 Όμως όλα αυτά ήταν ιδανικά για τη «δημοκρατική» Δύση, που είχε ένα και μοναδικό στόχο: την απόσπαση της Γεωργίας από κάθε είδους συμμαχία ή απλή συνεργασία με τη Ρωσία και την ένταξή της στο δυτικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο! Ενδεικτικό της απόλυτης στήριξής του, εκ μέρους  των «ανεπίσημων δυτικών θεσμών» ήταν ότι το 1997 αναδείχθηκε από ένα πάνελ δυτικών δημοσιογράφων και «υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ως ο «άνδρας της χρονιάς»!

 Τέλος, θα ήταν μεγάλη αδικία αν δεν αναφέραμε τον σούπερ κολλητό του, τον μέγα σύμβουλο του Γιωργάκη Παπανδρέου, τον Άλεξ Ρόντος, ο οποίος και μετέφερε στον Γεωργιανό απατεώνα τις στρατηγικές  του αμερικανικού καθεστώτος! Συνταγές πάγιας αποτυχίας…

Ποροσένκο + Σαακασβίλι = Love For Ever

  Η σχέση Ποροσένκο και Σαακασβίλι δεν είναι όψιμη, οι δύο άντρες γνωρίζονται και συνδέονται από παλιά, καθώς ήταν συμφοιτητές στο Κίεβο, στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Τάρας Σεβσένκο το 1992.

 Οταν ο Ποροσένκο ανέλαβε την προεδρία, ο άνεργος Σαακασβίλι έγινε σύμβουλός του και μάλλον ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Είχε την εμπειρία της πλέον αντιρωσικής κυβέρνησης, της προνομιακής σχέσης με το βαθύ κράτος στις ΗΠΑ, προσβάσεις στα κέντρα εξουσίας και τα ακραία λόμπι.

 Ο διορισμός του ήταν επίσης ένα μήνυμα πως η Ουκρανία, όπως και η υπό τον Σαακασβίλι Γεωργία, θα βαδίσει τον δρόμο του ΝΑΤΟ και της απεξάρτησης από τη Ρωσία.

 Τώρα, ο 47χρονος νεόκοπος Ουκρανός μισθοφόρος αναλαμβάνει να κυβερνήσει την επαρχία της Οδησσού και το στρατηγικής σημασίας λιμάνι της, όπου κυριαρχούν αριθμητικά οι ρωσόφωνοι.
Εκεί, στις 2 Μαΐου 2014, οι φασίστες έκαψαν ζωντανούς 48 φιλορώσους διαδηλωτές, που είχαν βρει καταφύγιο μέσα στο «σπίτι των συνδικάτων». Ομως, με τον νέο κυβερνήτη όλα αυτά θα περάσουν στην ιστορία. Νέα κεφάλαια θα ανοίξουν.