Αυτοί οι φόροι που αντικρύζουμε σήμερα πρώτη μέρα του 2017, δεν έχουν να κάνουν με τους συμβατικούς φόρους που όλοι γνωρίζουμε, δεν έχουν να κάνουν με το "ρευστό" για το οποίο λυσσάνε όλες οι τράπεζες. Είναι "ασύμμετροι" φόροι που τους πληρώνεις με την ψυχή σου και στους έχουν επιβάλλει πολλά χρόνια πριν, απλά τώρα ήρθε η ώρα να τους πληρώσεις.
Είναι φόροι απο τα ψυχικά σου αποθέματα, με αυτά που πάλευες και έλπιζες, που αγάπαγες και μισούσες, που γέλαγες και στεναχωριόσουνα, που οργιζόσουν και διεκδικούσες. Λέγαμε "δεν έχω να πληρώσω, θα μου πάρουν την ψυχή?". Και όμως ναι! Θα στην πάρουν! Όχι μόνο την δική σου αλλά και αυτών που αγαπάς. Και αυτών που αγαπάς θα στην πάρουν πρώτα, για να πονέσεις οικτρά όπως ο καρκινοπαθείς στο τελευταίο του στάδιο.
Ο καρκίνος στην Ελλάδα, στην "κοιλάδα του Πεσσαβάρ", στο Unanistan όπως λένε οι γείτονες, δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια πριν και έφτασε σήμερα στην τελική του μορφή, η οποία βέβαια είναι μη αναστρέψιμη, όπου τα πάντα θα καταρρεύσουν... καταρρέουν ήδη... απλά προσπαθείς να δείξεις ότι ΕΣΥ δεν πέφτεις. Πράγματι μερικές φορές δεν πέφτεις για λίγο... για λίγο όμως.
Ο καθένας μας, ο κάθε άνθρωπος, θα κάμει ότι "περνάει" απο το χέρι του, προκειμένου να μη "γκρεμοτσακιστεί". Αλλά τι "περνάει" απο το χέρι του? Τίποτα. Για να κάνεις κάτι, χρειάζονται δύο χέρια, ένα αυτό που απλώνει και ένα αυτό που το πιάνει. Απο το ένα χέρι περνάνε πολλά αλλά για να μείνουν χρειάζονται δύο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου