«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το «αντί» εθεωρείτο πως φέρει αρνητικό φορτίο. Δεν προτείνει, αλλά απορρίπτει. Δεν οικοδομεί, αλλά αποδομεί. Στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία, στην εποχή των παγετώνων του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η θεώρηση έχει ανατραπεί. Εδώ και τρία χρόνια ζούμε οριακές καταστάσεις. Εδώ και τρία χρόνια η πατρίδα μας γνωρίζει, πέραν όλων των άλλων, μιαν ηθική κατάπτωση με την απόπειρα της βίαιης ανατροπής των παραδεδεγμένων αξιών της κοινωνίας μας. Γνωρίζει μια πρωτοφανή πολιτική πόλωση που μοιραία συσπείρωσε δυνάμεις από διαφορετικούς ιδεολογικοπολιτικούς χώρους.
Σήμερα, όπως και το 1974, κανένας δεν ρωτά τι θα γίνει μετά. Όλοι αγωνιούν για το πότε θα παραδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία. Για το τι θα επακολουθήσει θα αποφασίσει ο Ελληνικός λαός. Έτσι, είναι λογικό να γίνεται πόλος συσπείρωσης το κόμμα που, κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο, διεκδικεί την εξουσία από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω να πιστεύω πως αυτό θα συνέβαινε αν στην θέση της ΝΔ ήταν οποιοδήποτε άλλο κόμμα του δημοκρατικού τόξου. Γιατί αυτό το μένος κατά του ΣΥΡΙΖΑ; γιατί το σύνθημα «φύγετε» κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου; Πολλά τα ερωτήματα, που συνοψίζονται σε μια απάντηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κανονικό κόμμα, οι Συριζαίοι δεν είναι κανονικοί άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – ούτε περίπτερο δεν μπορούν να διαχειρισθούν. Σε ένα μήνα θα το έχουν χρεοκοπήσει, όπως χρεοκόπησαν, με την υπερφορολόγηση, εκατομμύρια Έλληνες. Συγχρόνως, όπως φάνηκε και στην μεγάλη πυρκαγιά, μισούν τον λαό γιατί αυτός τους απορρίπτει. Είναι κάτι που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διαπαιδαγωγημένα με το δόγμα πως η Αριστερά είναι ο μόνος υπηρέτης του λαού, δεν μπορούν να το αποδεχθούν. Δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός πως όπου εμφανίζονται, αποδοκιμάζονται”
Το παραπάνω είναι μέρος ενός άρθρου που κοινοποίησε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ λέγοντας πως είναι εξαιρετικό. Τον εξυπηρετεί; Ασφαλώς, ακόμη και ένας εντελώς ανόητος το καταλαβαίνει, αφού προωθεί άμεσα – ούτε καν έμμεσα – τη ΝΔ. Επιρρίπτει άλλωστε όλες τις ευθύνες του σημερινού, άθλιου καταντήματος της Ελλάδας αποκλειστικά και μόνο στην παρούσα κυβέρνηση που φιλοδοξεί να κληρονομήσει η ΝΔ. Με έναν τρόπο που μοιάζει να απευθύνεται σε ηλιθίους, οι οποίοι έχουν ξεχάσει την υπογραφή του καταστροφικού PSI από την τεχνοκρατική κυβέρνηση που στηριζόταν από τη ΝΔ, το δεύτερο μνημόνιο, το Mea Culpa του κ. Σαμαρά στη Merkel και τόσα άλλα.
Ακόμη περισσότερο, νομίζει πως οι Έλληνες έχουν ξεχάσει ποιός έφτασε την Ελλάδα στα όρια της χρεοκοπίας, με τις αθρόες προσλήψεις ΔΥ, με την κατακόρυφη άνοδο των δημοσίων δαπανών από τον αξιότιμο κ. Καραμανλή, με το πάρτι στην Υγεία, με την εκτόξευση των δίδυμων ελλειμμάτων της χώρας σε πρωτοφανή επίπεδα, με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών εν μέσω της χρηματοπιστωτικής κρίσης κοκ.
Ότι δεν θυμούνται πια πως το δημόσιο χρέος έφτασε σε τέτοια επίπεδα από τον κ. Παπανδρέου που υποχρέωσε την Ελλάδα να υιοθετήσει το ευρώ για να μη χρεοκοπήσει από τους τόκους, όταν το επιτόκιο είχε φτάσει στο 25%. Πώς έχουν ξεχάσει το δρόμο από τον κ. Αλογοσκούφη στον κ. Τσίπρα που τους οδήγησε στο σημερινό τέλμα ή την κακοποίηση του συντάγματος από όλες τις κομματικές συμμορίες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανένας ικανός Έλληνας να συμμετέχει στην πολιτική σκηνή. Ότι δεν θυμούνται ποιός εξέθρεψε το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την υπεξαίρεση της δημόσιας περιουσίας, πλουτίζοντας επαίσχυντα εις βάρος των συμπολιτών του.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια πως είμαι τόσο ανόητος ώστε να υποστηρίζω τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία είναι κάτι περισσότερο από ένοχη για τις γνωστές κυβιστήσεις, για τη δολοφονία της τελευταίας ελπίδας των Ελλήνων, για την υποταγή στη Merkel, για το ξεπούλημα της χώρας, για τον αφελληνισμό των τραπεζών, για την ενδοτική παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, για την τραγωδία στο Μάτι και τόσα άλλα. Από το σημείο όμως αυτό, έως το να θεωρώ πως η μοναδική ελπίδα της Ελλάδας είναι ένα από τα προηγούμενα κόμματα που την κατέστρεψαν και που ουσιαστικά οδήγησαν στην εξουσία το ΣΥΡΙΖΑ, ένα εντελώς άπειρο συνονθύλευμα όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην Ιταλία, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση.
Μπορεί λοιπόν ο συμπαθέστατος δημοσιογράφος να μην είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, όπως είμαι απολύτως σίγουρος, αλλά το άρθρο του δεν είναι καθόλου αντικειμενικό, ως όφειλε. Η αφήγηση ενός δράματος, μίας πραγματικής τραγωδίας στην περίπτωση της Ελλάδας, δεν ξεκινάει από τον επίλογο, αλλά από τον πρόλογο. Όχι από το «τραγικό επίμετρο», όπως είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από ξεκάθαρο πρελούδιο, στο οποίο κανένα κόμμα δεν έδωσε σημασία.
Η λύση πάντως προϋποθέτει σίγουρα την κάθαρση: την απονομή δικαιοσύνης, με την παραδειγματική τιμωρία όλων όσων συνετέλεσαν στο αποτρόπαιο έγκλημα κατά της πατρίδας τους, με θύματα εκατομμύρια Έλληνες. Όσο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν υπάρχει σωτηρία και μέλλον για την Ελλάδα, ενώ εάν αργήσει πολύ ακόμη, τότε η χώρα μας θα κινδυνέψει να εξαφανιστεί ως Έθνος.
analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου